► Yapılarında Karbon ve Hidrojen elementleri birlikte bulunur.
► Bu elementlerin yanında Oksijen, Azot, Fosfor, Kükürt gibi elementler de bulunur.
► İnorganik bileşiklerin aksine canlı tarafından sentezlenebilirler.
► Canlılarda bulunan en temel organik bileşikler ve yapılarındaki elementler şöyledir.
Organik Bileşik | Yapısındaki Elementler | Görsel |
Karbonhidratlar | C, H, O | |
Yağlar (Lipitler) | C, H, O (Bazılarında N ve P) | |
Proteinler | C, H, O, N (Bazılarında S ve P) | |
Vitaminler | C, H, O, N, P ...... | |
Enzimler | C, H, O, N, P ...... | |
Nükleik Asitler | C, H, O, N, P ...... | |
Hormonlar | C, H, O, ...... | |
ATP | C, H, O, N, P |
Organik Bileşik Çeşitleri
1. Karbonhidratlar
2. Lipitler (Yağlar)
3. Proteinler
4. Enzimler (Biyolojik Katalizörler)
5. Vitaminler
6. Hormonlar
7. Nükleik asitler (Yönetici Moleküller)
8. ATP Molekülü
► Doğal organik bileşikler canlı hücreler tarafından üretilir.
► Günümüzde vitamin, hormon, enzim gibi bazı organik bileşikler yapay olarak laboratuvar ortamında sentezlenebilmektedir.
► Organik bileşikler, ototrof (üreticiler) canlılar tarafından inorganik maddeler kullanılarak fotosentezle doğrudan üretilebilir.
► Organik bileşikler canlılarda;
► Enerji hammaddesi
► Yapı maddesi
► Depo maddesi
► Düzenleyici ve yönetici molekül olarak görevler yapmaktadırlar.
► Enerji verici organikler sırasıyla; Karbonhidrat, Yağ ve Proteindir.
► Yapıcı onarıcı organikler; Protein, Yağ, Karbonhidrattır.
► Düzenleyici organikler; Protein, Yağ, Vitamin, Enzim ve Hormonlardır.
Enzimlerin ve hormonların yapısına katılabilen moleküller düzenleyicidir. |
► Karbonhidratlar az enerji vermelerine rağmen birinci sırada enerji kaynağı olarak tercih edilir. Çünkü yıkımı kolaydır.
► Yağların en çok enerji vermelerine rağmen ikinci sırada tercih edilmelerinin nedeni yıkımlarının zor olması, yıkım için fazla oksijen kullanmalarıdır.
► Proteinler ise en önemli yapıcı, onarıcı, düzenleyici moleküllerdir. Bu nedenle enerji elde etmede üçüncü sırada tercih edilirler.
► Protein, nükleik asit ve bazı karbonhidratlar polimer yapılı moleküllerdir.
► Benzer ya da özdeş yapıda çok sayıdaki monomerden oluşan büyük moleküllere Polimer denir. ►Farklı yapıda çok sayıdaki monomerden oluşan büyük moleküllere ise Kompleks ya da Büyük Moleküllü Bileşikler denir. Örneğin; nötral yağlar, fosfolipitler, ATP molekülü kompleks moleküllerdir. ► Monomer bir çok organik maddenin yapı birimidir. Monomerler dehidrasyon tepkimesiyle aralarında özel bağlar kurarak birleşirler. Bu esnada su oluşur. |
► Monomerlerin birleşmesiyle gerçekleşen ve su açığa çıkaran reaksiyonlara dehidrasyon reaksiyonları denir.
► Dehidrasyon tepkimesinde küçük moleküller birleşir polimer ya da büyük moleküllü bileşikler oluşur.
► ATP enerjisi harcanır.
► Enzimler görev alır.
► Hücre içinde gerçekleşir.
► Su oluşur.
► Gerçekleştiği ortamda monomer sayısı azaldığı için osmotik basınç azalır, su miktarı arttığı için turgor basıncı artar.
Dehidrasyon ile polimer yada kompleks bileşikleri oluşturan yapı birimlerine Monomer denir. Tepkimeye katılan monomer sayısı (n) ile gösterilir. |
Polimer bileşik oluşumunda (protein, karbonhidrat, nükleik asitler gibi) (n-1) tepkime sonucu oluşan H2O sayısı ve kurulan bağ sayısını ifade eder. Örneğin; n(Monomer) → Polimer + n-1 Su |
► Büyük moleküllerin su yardımıyla yapı taşlarına ayrılmasına ise hidroliz reaksiyonları denir.
► Hidroliz dehidrasyon tepkimesinin tersine işleyen bir olaydır.
► Su ve enzimler kullanılarak monomerler arasındaki kimyasal bağlar koparılır.
► Küçük moleküller (monomerler) elde edilir.
► ATP kullanılmaz.
► Su harcanır, enzimler görev alır.
► Ortamdaki monomer miktarı arttığı için osmotik basınç artar, su kullanıldığı için turgor basıncı azalır.
► Hidroliz hücre içinde veya hücre dışında gerçekleşebilir. Örneğin; besinlerin sindirim kanalımızda sindirilmesi bir hidroliz olayıdır.
► Hücre içi hidroliz olayında; lizozom organeli ve içindeki enzimler görev alır.
► Üretilen besin kaynaklarımızın temeli karbona dayanmaktadır.
► Bitkiler, fotosentez yoluyla karbonu alıp besinlerin yapısına katarak kendi besinlerini ve yapılarını oluştururken diğer canlılara da organik bileşikler için kaynaklık eder.
DEHİDRASYON - HİDROLİZ KARŞILAŞTIRMASI | |
Dehidrasyon | Hidroliz |
Küçük organik maddelerden büyük organik maddeler oluşurken su açığa çıkması olayına Dehidrasyon denir. | Büyük organik maddelerin su ile küçük organik maddelere yıkımına Hidroliz denir. |
Monomer miktarı azalır, polimer veya makromolekül miktarı artar. | Monomer miktarını artırabilir. Polimer veya makromolekül miktarını azaltır. |
Kurulan özel bağ (peptit, glikozit, ester bağı gibi) sayısı artar. | Özel bağ (peptit, glikozit, ester bağı gibi) sayısı azalır. |
Kurulan bağ sayısı kadar su açığa çıkar. | Yıkılan bağ sayısı kadar su harcanır. |
Hücredeki su miktarını artırır. | Hücredeki su miktarını azaltır. |
ATP harcanır. | ATP harcanmaz. |
Hücre içerisinde gerçekleşir. | Hem hücre içinde hem de hücre dışında gerçekleşebilir. |
Latincede Kullanılan Bazı Rakamlar Mono = 1 ya da Tek Di = 2 ya da Çift Tri = 3 Tetra = 4 Penta = 5 Hegza = 6 Hepta = 7 Okta = 8 Nona = 9 Deka = 10 Dimer = Özdeş veya Farklı İkili Birim Oligo = Birkaç Polimer = Çok Birim |
Organik ve İnorganik Bileşiklerin Ayraçları 1. İyot: Nişasta ayracıdır. Nişasta ile mavi-mor renk oluşturur. 2. Fehling Çözeltisi: Glukoz ayracıdır. Kiremit kırmızısı renk oluşturur. 3. Biüret: Protein ayracıdır. 4. Sudan II ve Sudan III Çözeltileri: Yağların ayracıdır. 5. Turnusol Kağıdı: Asit ve baz ayracıdır. Asitlerde maviden kırmızıya, bazik çözeltilerde ise kırmızıdan maviye renk oluşturur. |
Canlılar İçin Önemli Olan Besin Gruplarının Bazı Özellikleri | |||||
Genel Özellikleri |
Karbonhidrat (Şeker) | Lipit (Yağ) | Protein | Vitamin | Nükleik Asit |
İçerdikleri Element Çeşitleri | Genellikle C, H ve O | C, H, O, N veya P | C, H, O, N ve S | C, H, O ve N | C, H, O, N ve P |
En Küçük Organik Yapı Taşları | Glukoz, Fruktoz, Galaktoz, Pentoz | Nötral Yağlar için yağ asitleri ve gliserol | Amino Asit | Her Vitamin | Nükleotit |
Yapı Taşları Arasındaki Bağlar | Glikozit | Ester | Peptit | Yok | Fosfodiester |
Canlı Yapılarına Katılma | Çeper ve zar | Zar ve hormon | Zar, çeper, hormon, enzim, hücre iskeleti vb. | Enzimin kofaktörü | DNA ve RNA |
Düzenleyici olma | Yok | Var | Var | Var | Yok |
Yönetici olma | Yok | Yok | Yok | Yok | Var |
Hirolize ve dehidrasyona uğrama | Var | Var | Var | Yok | Var |
Enerji verme sırası ve yaklaşık enerji verme miktarları |
1.sırada, 4 kcal/g |
2.sırada 9 kcal/g |
3.sırada 4 kcal/g |
Yok | Yok |
Konu İle İlgili Sorular
Öğrencilerimizin TYT (Temel Yeterlilik Testi) ve AYT (Alan Yeterlilik Testi) gibi sınavlara hazırlanırken kullanabilecekleri bilgileri sunuyoruz. Biyoloji konularında güçlü bir temel oluşturmak ve sınav başarınızı artırmak için doğru adrestesiniz!
Efeler-Aydın
info@biyolojihikayesi.com
................
©
Biyoloji Hikayesi.
All Rights Reserved. Designed by
Biyoloji Hikayesi
Distributed By:
Hamza EROL